izotermicznych

Encyklopedia PWN

operacja obróbki cieplnej gł. stopów metali (najczęściej stali) prowadzona w celu zwiększenia ich twardości lub — w połączeniu z odpuszczaniem — uzyskania optymalnej kombinacji właściwości wytrzymałościowych i plastycznych.
izoterma
[gr.],
fiz. linia na wykresie termodynamicznym przedstawiająca proces izotermiczny.
szereg anomalnych zjawisk fizycznych związanych z ciągłymi przejściami fazowymi, tj. przejściami fazowymi II rodzaju (przemiana fazowa), ujawniających się w pobliżu punktu krytycznego (stan krytyczny);
mapa pogody, mapa synoptyczna,
mapa konturowa danego obszaru obrazująca stan atmosfery na powierzchni Ziemi (mapa pogody powierzchniowa) lub na powierzchniach położonych na różnych wysokościach w atmosferze (mapa pogody górna).
energia potrzebna do utworzenia (w procesie izotermicznym) jednostkowego pola powierzchni rozdziału 2 faz (np. cieczy i jej pary nasyconej);
pojazd trakcyjny, w którym siłę napędową uzyskuje się w wyniku rozprężania pary w cylindrach silnika parowego tłokowego lub na łopatkach turbiny parowej (turbina cieplna).
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia