turbina cieplna
 
Encyklopedia PWN
turbina cieplna,
silnik, w którym następuje przetworzenie energii wewnętrznej czynnika roboczego na pracę mechaniczną;
w turbinach cieplnych stosuje się 2 rodzaje czynników roboczych: parę (zwykle wodną) oraz gaz (najczęściej spaliny; turbina cieplna spalinowa); z tego względu turbiny cieplne są dzielone na parowe i gazowe. Turbina cieplna jest zawsze elementem większego zespołu urządzeń realizujących przemianę energii chemicznej paliwa na pracę mechaniczną; w przypadku turbiny cieplnej parowej tym zespołem jest elektrownia cieplna parowa lub elektrociepłownia parowa z kotłem parowym, wytwarzającym parę; w przypadku turbiny cieplnej gazowej odpowiedni zespół urządzeń nosi nazwę silnika turbogazowego. Turbina cieplna w porównaniu z innymi silnikami (w tym z tłokowym silnikiem spalinowym) ma istotne zalety, m.in. umożliwia uzyskiwanie mocy zarówno bardzo małych (od 1 kW), jak i bardzo dużych (ponad 1 GW). Turbiny cieplne stosuje się także do napędu wielu maszyn, samolotów (turbiny gazowe są elementami silników odrzutowych),  pojazdów trakcyjnych. Zasada działania turbiny cieplnej była znana już w starożytności (Heron z Aleksandrii, II w. n.e.). Pierwsze turbiny cieplne parowe skonstruowali w latach 80. XIX w. Szwed C.G.P. de Laval i 1884 Ch.A. Parsons z Wielkiej Brytanii; istotny wkład w rozwój turbin cieplnych wnieśli też Szwedzi B. i F. Ljungströmowie i Amerykanin Ch.G. Curtis.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia