gramatyczny
Encyklopedia PWN
językozn. człony, na które można w jednej procedurze podzielić daną konstrukcję gramatyczną (wyraz, zdanie lub inną strukturę, np. frazeologizm);
szwajcarski poeta i eseista, tworzący w języku niem.; przedstawiciel poezji konkretnej;
językozn. kategoria fleksyjna czasownika służąca jako gramatyczny środek określania czasu sytuacji, która jest treścią wypowiadanego zdania, poprzez jej relację do momentu czasowego już wyznaczonego;
leksem, którego podstawową funkcją językową jest funkcja członu gł. zdania;
deklinacja
językozn. odmiana imion (imię) przez przypadki;
[łac. declinatio < declinare ‘odmieniać’],
dialektologia
dyscyplina językoznawstwa, która zajmuję się badaniem gwar oraz dialektów;
[gr. diálektos ‘gwara’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
