gramatyczny
Encyklopedia PWN
synkretyzm
językozn. występowanie form gramatycznych o tej samej postaci w różnych funkcjach,
[gr. synkrētismós ‘połączenie’],
językoznawca, polonista;
Teodor Prodromos, ur. ok. 1100, zm. ok. 1160,
pisarz bizant.;
niemiecki teolog i filozof protestancki.
Tolhappijam
najstarszy zabytek piśmiennictwa tamilskiego, traktat gramatyczny i poet., pochodzący z okresu sangam;
[tamil. tolkāppiyam ‘dawna kompozycja’],
transformacja
językozn. przekształcanie jednej formy (konstrukcji) gramatycznej w inną bez zmiany treści;
[łac.],