gramatyczny

Encyklopedia PWN

termin oznaczający najczęściej gramatykę oprac. przez amer. lingwistę Z.S. Harrisa;

Trissino Gian Giorgio, ur. 8 VI 1478, Vicenza, zm. 8 XII 1550, Rzym,

wł. poeta, dramatopisarz, erudyta;

[niem.],

językozn. kategoria gramatyczna ujmująca pewne informacje dotyczące stosunku mówiącego do tego, co mówi.

Tyron, Marcus Tullius Tiro, ur. 103 p.n.e., zm. 4 r. p.n.e.,

niewolnik rzymski, od 53 r. p.n.e. wyzwoleniec Cycerona;

języki uralskie i ałtajskie, łączone niekiedy w tzw. ligę (rodzinę) uralo-ałtajską z powodu wspólnych cech morfologicznych i fonologicznych,

[niem. Volapük ‘mowa (ogólno)światowa’, z ang. world ‘świat’, speak ‘mówić’],

wolapik,

sztuczny język międzynar. utworzony 1879 przez księdza J.M. Schleyera;

Materiały dodatkowe