elektryczny
Encyklopedia PWN
ogniwo galwaniczne stanowiące chemiczne źródło prądu elektrycznego, powstającego bezpośrednio podczas elektrochemicznego spalania (utleniania) paliwa (np. wodoru, węglowodorów, alkoholi, tlenku węgla), doprowadzanego w sposób ciągły do elektrody ujemnej, w tlenie (lub powietrzu) doprowadzanym też w sposób ciągły do elektrody dodatniej.
substancje wydzielające podczas spalania dużą ilość ciepła i gazów, stosowane do ogrzewania, uzyskiwania energii elektrycznej — paliwa energetyczne, oraz napędu silników spalinowych.
szwajcarski fizyk teoretyk, pochodzenia austriackiego.
dział elektroniki zajmujący się budową, właściwościami i zastosowaniem elementów (podzespołów) i układów, w których wykorzystuje się zjawisko piezoelektr. (piezoelektryczność).