cynik

Encyklopedia PWN

Menippos, żył w 1. poł. III w. p.n.e.,

gr. satyryk i filozof cynik, pochodzący z Gadary w Syrii;

[gr. sophistaí, od sophós ‘biegły’, ‘doświadczony’, ‘mądry’],

początkowo określenie tych, którzy wyróżniali się wiedzą lub wybitnymi zdolnościami (np. siedmiu mędrców); od połowy V w. p.n.e. nazwa ta objęła wędrownych nauczycieli, którzy za wysoką opłatą przygotowywali do życia publicznego i kariery politycznej;

Sokrates, Sōkrátēs, ur. 469, Ateny, zm. 399 p.n.e., tamże,

filozof grecki, jeden z najsłynniejszych w całych dziejach filozofii.

sokratycy,

uczniowie Sokratesa, którzy po jego śmierci założyli szkoły filozoficzne, aby kontynuować dzieło mistrza;

szkoła filozoficzna,

grupa filozofów pozostających ze sobą w kontakcie, posiadających pewne wspólne założenia filoz. oraz mających wspólny rodowód filoz. (z reguły jest nim konkretny autorytet filoz.);

Talleyrand-Périgord

[talerạ̃ perigọ:r]

Charles Maurice de Wymowa