cynik

Encyklopedia PWN

Metrokles z Maronei, Mētroklḗs, żył na przeł. IV i III w. p.n.e.,
filozof gr.; cynik;
anarchizm
[gr., ‘bezrząd’],
doktryna polityczna i ruch społeczny sprzeciwiające się wszelkiej władzy publicznej, postulujące likwidację państwa i zastąpienie go ustrojem bezpaństwowym, opartym na wolnych od jakiegokolwiek przymusu, samorzutnie powstających związkach producentów i konsumentów.
Antystenes z Aten, Antisthénēs, ur. ok. 436 p.n.e., zm. ok. 365 p.n.e.,
filozof grecki, założyciel szkoły cyników,
Ariston z Chios, Arístōn Cheíos, żył w III w. p.n.e.,
filozof grecki;
autarkia
[gr. autárkeia ‘samowystarczalność’, ‘niezależność’, ‘wolność wewnętrzna’],
pogląd etyczny prezentowany w starożytności przez cyników i stoików, wyrażający dążenie do szczęścia na drodze uniezależnienia się od świata zewnętrznego;
Byron
[bạırən]
George Gordon Wymowa, lord, ur. 22 I 1788, Londyn, zm. 19 IV 1824, Missolungi (Grecja),
poeta angielski, jeden z głównych twórców europejskiego romantyzmu.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia