cyfrowy
Encyklopedia PWN
metrol. rodzaj przyrządu pomiarowego przetwarzającego, wg określonej zależności i w granicach określonej dokładności, sygnały pomiarowe.
telefonia
dział telekomunikacji porozumiewawczej zajmujący się przekazywaniem dźwięków mowy (z wystarczającą zrozumiałością) pomiędzy co najmniej 2 abonentami sieci telefonicznej, za pośrednictwem urządzeń telekomunik.;
[gr.],
Bluetooth
międzynar. norma określająca technikę przesyłania sygnałów cyfrowych na małe odległości (najczęściej do 10 m, niekiedy do 100 m), za pomocą fal radiowych o częst. ok. 2,4 GHz, z szybkością do 760 kbit/s;
[blu: tu:ŧ; ang.],
cyfryzacja, digitalizacja,
techn.:
proces wielokrotnej reprodukcji obrazu (znaków pisma, rysunków i in.) na podłożu drukowym: papierze, kartonie, tekturze, foliach metalowych i z tworzyw sztucznych (drukowa folia), szkle, porcelanie i in.
telekom. w systemach teletransmisyjnych zasada tworzenia sygnałów cyfrowych o dużej przepływności przez łączenie sygnałów o mniejszej przepływności;
