cyfrowy

Encyklopedia PWN

telekom. rodzaj odbiornika radiokomunikacyjnego powszechnego użytku, przeznaczonego do odbioru i przetwarzania emitowanych przez stacje nadawcze fal radiowych wielkiej częst. przenoszących sygnały foniczne.

poligrafia

[gr.],

dziedzina nauk techn. i techniki, zajmująca się procesami wytwarzania druków (książek, czasopism, prospektów, plakatów i in.) oraz zadrukowanych opakowań na różnych podłożach (papierowym, kartonowym, tekturowym, metalowym, z tworzyw sztucznych);

radiokomunikacja

[łac.],

dział telekomunikacji związany z przesyłaniem wiadomości na odległość przy użyciu fal elektromagnetycznych, gł. fal radiowych;

telefoniczny aparat, telefon,

urządzenie stanowiące zakończenie łącza telefonicznego.

układ logiczny, układ cyfrowy,

układ (zwykle elektroniczny) przetwarzający sygnały dwustanowe — o 2 wyraźnie rozróżnialnych stanach log., odpowiadających 0 i 1; działanie u.l. opisuje się za pomocą funkcji logicznej;

analogowy,

inform. zmieniający wartości w sposób ciągły;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>