behawioralny
Encyklopedia PWN
psycholog ang., pochodzenia niemieckiego;
fenetyka
metoda klasyfikacji organizmów uwzględniająca wyłącznie ogólne podobieństwa ich cech anatomicznych, embriologicznych, biochemicznych, behawioralnych itp.; fenetyka bywa też nazywana taksonomią numeryczną, gdyż posługuje się komputerową analizą wielkiej liczby cech.
[gr.],
fotoperiodyzm
biol. zjawisko zależności rozwoju roślin i zwierząt od długości okresów ciemności i światła (nocy i dnia) w cyklu dobowym;
[gr.],
homo oeconomicus
ekon. zespół założeń przyjmowanych w neoklasycznej ekonomii (neoklasyczna szkoła w ekonomii) dotyczących zachowań człowieka, występującego w różnych ekonomicznych rolach społecznych.
[łac.],
typ stosunku społecznego występujący wówczas, gdy jednostki lub grupy społeczne (np. klasy, warstwy) rywalizują o różnego rodzaju dobra.
krąg funkcji, krąg funkcjonalny,
biol. pojęcie obejmujące całość psychiczno-behawioralnego sprzężenia organizmu ze środowiskiem, wprowadzone przez niem. biologa J. von Uexkülla.
