fenetyka
 
Encyklopedia PWN
fenetyka
[gr.],
metoda klasyfikacji organizmów uwzględniająca wyłącznie ogólne podobieństwa ich cech anatomicznych, embriologicznych, biochemicznych, behawioralnych itp.; fenetyka bywa też nazywana taksonomią numeryczną, gdyż posługuje się komputerową analizą wielkiej liczby cech.
Zasady fenetyki sformułowali na początku 2. połowy XX w. C. Michener, P. Sneath i R. Sokal; podobieństwo organizmów lub ich grup, wyodrębnionych uprzednio na podstawie jakiegokolwiek kryterium systematycznego, można przedstawić w postaci liczbowego współczynnika uwzględniającego wszystkie badane cechy; analiza takich współczynników pomiędzy wszystkimi rozważanymi organizmami lub ich grupami pozwala na ustalenie herarchii podobieństw między nimi; według zwolenników fenetyki taka hierarchia ma walor obiektywny i reprezentuje najlepszą klasyfikację organizmów; ze względu na występowanie konwergencji i paralelizmu ewolucyjnego, a także na dużą liczbę cech wspólnych, odziedziczonych po przodkach, które nie różnicują grup systematycznych, klasyfikacja fenetyczna nie odzwierciedla genealogii ewolucyjnej organizmów, gdyż fenetyka łączy formy podobne, choć na ogół ze sobą niespokrewnione; dlatego też fenetyka ustępuje kladystyce.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia