automatyczna
Encyklopedia PWN
system radiotelefonii, w którym cały obsługiwany obszar (obejmujący kraj, kilka krajów lub kontynentów) jest podzielony na sąsiadujące ze sobą mniejsze obszary, zw. komórkami.
telefoniczny aparat, telefon,
urządzenie stanowiące zakończenie łącza telefonicznego.
telegrafia
dział telekomunikacji porozumiewawczej zajmujący się przekazywaniem na odległość wiadomości w postaci zbioru znaków (liter, cyfr i in.), wydrukowanego lub utrwalonego na taśmie dziurkowanej;
[gr. tḗle ‘daleko’, gráphō ‘piszę’],
telegraficzny aparat, telegraf,
urządzenie stosowane w telegrafii, służące do przekształcania (zgodnie z zastosowanym alfabetem telegraficznym) znaków pisma na sygnały elektryczne (w nadajniku) i przeprowadzania operacji odwrotnej (w odbiorniku).
telekomunikacja
dziedzina nauki i techniki oraz działalności ludzkiej dotycząca przekazywania na odległość wiadomości za pośrednictwem sygnałów, obecnie głównie elektrycznych.
[gr.-łac.],
telekomutacja
dział telekomunikacji porozumiewawczej obejmujący zagadnienia związane z zestawianiem i rozłączaniem elementów drogi przesyłowej sygnałów pomiędzy określonymi punktami sieci telekomunikacyjnej;
[gr.-łac.],
