alfabet telegraficzny

alfabet telegraficzny,

zestaw kombinacji elementów sygnału telegraficznego przesyłanego przez urządzenia telegraficzne;

poszczególne kombinacje alfabetu telegraficznego są przyporządkowane znakom graficznym (literom, cyfrom i in.) oraz symbolom funkcyjnym za pomocą kodu telegraficznego, z którym alfabet telegraficzny jest zwykle utożsamiany. Wraz z rozwojem telegrafii powstawały różne alfabety telegraficzne przystosowane do rozwiązań stosowanych w systemach telegraficznych. Początkowo stosowano alfabety telegraficzne nierównomierne, w których poszczególnym znakom i symbolom odpowiadały kombinacje o różnej długości (tj. różnej liczbie elementów przesyłanego sygnału), przy czym znakom częściej przesyłanym przyporządkowywano kombinacje krótsze (stosowane np. w alfabecie Morse’a). Obecnie są stosowane alfabety telegraficzne równomierne, w których przyporządkowane znakom i symbolom kombinacje zawierają jednakową liczbę elementów, co ułatwia automatyczną kontrolę poprawności transmisji telegraficznej. Najczęściej stosowanymi alfabetami telegraficznymi równomiernymi są: alfabet 5-elementowy, stosowany gł. w dalekopisach elektromech., umożliwiający przekazywanie tylko 2⁵ = 32 kombinacji (np. Międzynarodowy alfabet telegraficzny CCITT nr 2), oraz alfabet 7-elementowy umożliwiający przekazywanie 2⁷ = 128 kombinacji (np. Międzynarodowy alfabet telegraficzny CCITT nr 5 oraz podobny do niego alfabet systemu ASCII). W systemach telegrafii cyfrowej, w celu łatwiejszego korzystania z technik zabezpieczania przed błędami transmisyjnymi, wydłużono kombinacje alfabetów 7-elementowych o dodatkowy ósmy element, tzw. element parzystości; alfabet 8-elementowy zastosowano m.in. w teletekście.