polskie formacje wojskowe w I wojnie światowej
 
Encyklopedia PWN
polskie formacje wojskowe w I wojnie światowej,
formacje wojskowe tworzone zarówno po stronie państw centralnych (Austro-Węgry i Niemcy), jak i koalicji (głównie Rosja, Francja), jako wyraz dążenia do odzyskania niepodległości przez walkę zbrojną.
Po stronie państw centralnych walczyły Legiony Polskie (utworzone 1914), 1917 włączone do Polskiej Siły Zbrojnej; po kryzysie przysięgowym VII 1917 część legionistów internowano, część włączono do armii austr., część pozostała w Polskim Korpusie Posiłkowym, część działała nielegalnie w Polskiej Organizacji Wojskowej. Po stronie Rosji na przeł. 1914 i 1915 walczył Legion Puławski, zmniejszony w czasie działań bojowych do 105 żołnierzy, 1915 po naborze ochotników przekształcony w Brygadę, 1917 w Dyw. Strzelców Pol., która weszła w tymże roku w skład Korpusu, dowodzonego przez J. Dowbór-Muśnickiego. W XII 1917 zostały powołane w Besarabii i na Ukrainie II i III Korpus Pol., 12 V i 10 VI 1918 rozbrojone przez wojska niem. i austro-węg. Po wybuchu rewolucji październikowej 1917 pol. jednostki wojsk. walczyły po stronie sowieckiej Rosji oraz w ros. wojskach kontrrewolucyjnych (Dywizja Rumszy, Dywizja Żeligowskiego). We Francji pierwszą jednostką pol. byli bajończycy (1914–15). W 1917 powołano Armię Polską we Francji (tzw. hallerczycy — najliczniejsza pol. formacja wojsk. na obczyźnie, 68 tys. żołnierzy), IX 1919 włączona do WP.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Sztab generalny I Brygady Legionów w 1914 — na rysunku-pocztówce Leopolda Gottlieba na koniach: J. Piłsudski, K. Sosnkowski, W. Sławek, W. Sieroszewskifot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia