Biełgorodzki Pułk,
potoczna nazwa Zapasowego Pułku Strzelców Pol. w armii ros.;
Biełgorodzki Pułk
Encyklopedia PWN
zorganizowany II–IV 1917 w Biełgorodzie nad Dońcem; skupiał rewolucyjnie nastrojonych Polaków m.in. żołnierzy, jeńców wojennych (IV 1917 liczył ok. 17 tys. ludzi); od VIII 1917 pod nazwą Pierwszy Pol. Zapasowy Pułk; po rewolucji październikowej 1917 opowiedział się po stronie bolszewików i XII 1917 zmienił nazwę na Pierwszy Pol. Pułk Rewolucyjny; uczestniczył w ustanawianiu władzy sowieckiej, część żołnierzy walczyła z antybolszewickimi oddziałami Kozaków; XII 1917 rozbrojony i rozformowany w ramach demobilizacji starej armii; z części B.P. utworzono Czerwony Pułk Rewolucyjnej Warszawy i Pułk Drużyny Wartowniczej w Moskwie.
