- syn Igora Newerlego, dramatopisarz, satyryk;
- działacz biblioteczny, historyk drukarstwa;
-
Abramowicz Szalom Jaakow, pseud. Mendele Mojcher Sforim, ur. 20 XI 1836, Kopyl k. Mińska, zm. 8 XII 1917, Odessa,pisarz żydowski, tworzący w języku hebrajskim, później także w jidysz;
- filolog klasyczny;
- kompozytor i pianista;
-
abrewiaturaksiążka:[łac. abbrevio ‘skracam’],
- belgijski malarz, rysownik i grafik;
-
abrysstaropolski termin używany na określenie planu, zarysu, rysunków odręcznych i szkiców;[niem.],
-
absens carensnieobecny traci, nieobecny sam sobie szkodzi.[łac.],
- kompozytor belgijski;
-
absolucja[łac.]:
- muzyka wolna od treści poet.-lit., nie obarczona programem lit. lub aluzjami pozamuz. zawartymi np. w tytule utworu, w przeciwieństwie do muzyki programowej;
- zdolność muzyczna, polegająca na rozpoznawaniu wysokości dźwięków bez konieczności porównywania z wysokością już znaną.
- językozn. proces historycznojęzykowy polegający na wchłonięciu (całkowitym lub częściowym) morfemu przez morfem sąsiedni i powodujący przesunięcie granicy między formantem a podstawą słowotwórczą (perintegracja),
-
Abstraction-Créationmiędzynarodowa grupa artystów, utworzona 1931 w Paryżu przez A. Herbina i G. Vantongerloo;[apstraksją̣ kreasją̣; fr.]
, -
abstrakcjapot. pogląd, twierdzenie oderwane od rzeczywistości, nieodpowiadające rzeczywistemu stanowi rzeczy, wyprowadzone z pewnych z góry przyjętych założeń;[łac.],
- odmiana sztuki abstrakcyjnej, polegająca na operowaniu (w kompozycjach malarskich, rzeźbiarskich, graficznych) różnorodnymi formami geometrycznymi.
- odmiana sztuki abstrakcyjnej, polegająca na operowaniu (w rzeźbie, malarstwie i grafice) formami nieregularnymi, sugerującymi kształty organiczne.
-
abstrakcjonizm→ abstrakcyjna sztuka.[łac.],
-
abstrakcyjna sztuka, abstrakcjonizm,termin określający sztukę nieprzedstawiającą świata rozpoznawalnych przedmiotów, oderwaną od obrazowania rzeczywistości;
