abrys
 
Encyklopedia PWN
abrys
[niem.],
staropolski termin używany na określenie planu, zarysu, rysunków odręcznych i szkiców;
stosowany od 1. poł. XVII w., w XVIII w. dotyczył prawie wyłącznie planów i widoków arch., z końcem XVIII w. ustąpił terminom dokładniejszym, np.: planta, elewacja, przecięcie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia