spirytus
potoczna nazwa destylatów alkoholowych i roztworów wodnych etanolu o różnym stężeniu, stosowanych w przemyśle spoż., farm., chem.;
[łac. spiritus ‘tchnienie’, ‘duch’],
spirytus
Encyklopedia PWN
spirytus surowy, tzw. surówka, otrzymywany zwykle przez destylację sfermentowanych surowców w gorzelni (odpęd spirytusu), zawiera nie mniej niż 88% objętościowych alkoholu oraz zanieczyszczenia (fuzle, aldehydy, octany i in.); spirytusy surowe o specjalnym zastosowaniu, tzw. destylaty szlachetne, o mocy 55–75%, z owoców i zbóż, celowo nie oczyszczone, służą do produkcji napojów alkoholowych, jak: koniak, winiak, starka, whisky, rum, calvados, śliwowica; spirytus rektyfikowany, tzw. rektyfikat, o mocy ok. 96% objętościowych alkoholu, otrzymywany przez oczyszczenie spirytusu surowego w zakładach rektyfikacji spirytusu, ma zastosowanie gł. w produkcji wódek czystych i gatunkowych, a także w medycynie, farmacji, przemyśle chem. i perfumeryjnym; spirytus bezwodny, o mocy 99,8–99,9%, stosuje się m.in. jako składnik paliw napędowych oraz w syntezie związków org.; spirytus może być też otrzymywany przez syntezę, np. z etylenu; spirytus skażony denaturat.
