podaży ekonomia

podaży ekonomia,

szkoła ekonomiczna, powstała w latach 70. XX w., współcześnie traktowana raczej jako część monetaryzmu.

Powstała głównie w odpowiedzi na wyzwanie stawiane przez stagflację, nie znajdującą dostatecznego wyjaśnienia w dominującym wówczas keynesizmie. Twórcy ekonomii podaży zalecali obniżenie stóp podatkowych, gdyż ich zdaniem pozwoliłoby to: a) skłonić ludzi do zwiększenia podaży pracy, gdyż zwiększyłyby się ich rozporządzalne dochody (po opodatkowaniu); b) zwiększyć popyt na pracę, gdyż zmniejszyłby się koszt wynagrodzeń; c) zwiększyć inwestycje; d) zmniejszyć zakres nielegalnej gospodarki. Ostatecznym rezultatem powinno być przyspieszenie wzrostu gospodarczego. Najbardziej znanym modelem ekonomii podaży jest krzywa Laffera. Ekonomia podaży była teoretyczną podstawą reform podatkowych, przeprowadzonych 1981 i 1986 przez prezydenta USA R. Reagana, w której wyniku najwyższe stopy progresywnego podatku dochodowego od dochodów osobistych zmniejszyły się z 70% do 33%. W swej warstwie ideologicznej ekonomia podaży podkreśla konieczność powrotu do tradycyjnych wartości społeczeństwa kapitalistycznego: wolności i odpowiedzialności jednostki, nieskrępowanej przedsiębiorczości, ograniczenia roli państwa w gospodarce.

Bibliografia

L. Filipowicz Ekonomia podaży, Warszawa 1989.