oszczędności

oszczędności,

ekon. nie skonsumowana część dochodów jednostek, gospodarstw domowych, podmiotów gospodarczych lub państwa, ulokowana w instytucjach bankowo-depozytowych, papierach wartościowych, funduszach emerytalnych, inwestycyjnych, polisach ubezpieczeniowych itp., w formie np. gotówki przechowywanej w domu, lokaty bankowej, obligacji, polis ubezpieczeniowych, kruszcu.

Według klasycznej szkoły w ekonomii, wielkość oszczędności zależy od stopy procentowej (wzrost stopy procentowej powoduje wzrost oszczędności i odwrotnie), natomiast zwolennicy keynesizmu uważają oszczędności za funkcję poziomu dochodu narodowego: im większy dochód, tym większe oszczędności; relację między dochodem a oszczędnościami odzwierciedla krańcowa skłonność do oszczędzania, informująca jaka część przyrostu dochodu zostanie zaoszczędzona. Oszczędności pełnią w gospodarce niezwykle ważną rolę źródła finansowania inwestycji; jeżeli oszczędności nie są przeznaczone w pełni na zakup dóbr inwestycyjnych, to popyt globalny jest mniejszy od wielkości produkcji, co prowadzi do kryzysu nadprodukcji; pierwszy zwrócił uwagę na to zjawisko T. Malthus, jego pogląd rozwinął J.M. Keynes.