niesprawności rynku,
ekon. negatywne następstwa funkcjonowania rynku jako regulatora procesów gospodarczych; zawodność rynku.
niesprawności rynku
Encyklopedia PWN
Niesprawności rynku doskonale konkurencyjnego („wolna konkurencja”) mogą powodować: nadmierną produkcję dóbr społecznie niepożądanych, np. narkotyków, tytoniu; ponoszenie części kosztów produkcji (np. kosztów zanieczyszczenia środowiska) przez ludzi nie korzystających z danego wyrobu; nadmierną i nieuczciwą konkurencję (np. wysokie koszty reklamy, nieuczciwa reklama). Niesprawności rynków niedoskonale konkurencyjnych (monopolu, oligopolu, konkurencji monopolistycznej) to: praktyki monopolistyczne (zawyżanie i różnicowanie cen, ograniczanie podaży, umowy wiązane, dyskryminacja); zmowy monopolistyczne (podział rynków zbytu, zmowy cenowe); nieefektywna alokacja zasobów; niepełne wykorzystanie czynników produkcji (siły roboczej, kapitału); straty w dobrobycie społecznym. Sposoby przeciwdziałania niesprawnościom rynku ekonomiści ujęli w postaci teorii regulacji, opartej na interesie publicznym. Szczególny wkład w jej ukształtowanie na początku lat 50. XX w. wnieśli W. Baumol, P.A. Samuelson i F. Bator.
