leśnictwo
 
Encyklopedia PWN
leśnictwo,
gałąź gospodarki narodowej obejmująca zagospodarowanie, pielęgnowanie, ochronę, użytkowanie i odnawianie lasów w celu stałego pozyskiwania drewna i in. użytków leśnych oraz wykorzystywania zdrowotnych i ochronnych wartości lasów; także zespół nauk leśnych stanowiących teoret. podstawę gospodarki leśnej.
Nowoczesne leśnictwo uwzględnia podwójną rolę lasów w gospodarce narodowej: produkcyjną (źródło drewna i ubocznych użytków leśnych) oraz pozaprodukcyjną (ochronną i zdrowotną — zapobieganie erozji i powodziom, regulacja bilansu wodnego gleb i rzek, łagodzenie klimatu, wpływ na czystość powietrza, walory rekreacyjne); wraz ze wzrostem zaludnienia, industrializacją i zanieczyszczaniem środowiska przyrodniczego szybko wzrasta znaczenie funkcji ochronnej lasów. Zwiększa się też światowy popyt na drewno, a w grupie drewna użytkowego rośnie zapotrzebowanie na surowiec do przerobu fizykochemicznego (tworzywa drzewne) i chemicznego (głównie celuloza). Do najważniejszych współczesnych problemów i zadań leśnictwa światowego należą: 1) zagospodarowanie dalszych obszarów leśnych; 2) ustalenie i wprowadzenie właściwej lesistości w makro- i mikroregionach, z uwzględnieniem produkcyjnej i ochronnej funkcji lasu; 3) uzupełnienie powierzchni lasów i zalesienie terenów wylesionych w przeszłości, np. górskich, oraz nieużytków poprzemysłowych (hałd, piaskownic, odkrywek) i in.; 4) łagodzenie ujemnych następstw urbanizacji i industrializacji przez zakładanie stref wysokiej zieleni wokół miast i osiedli; 5) właściwe kierowanie turystyczną i rekreacyjną funkcją lasów; 6) ochrona cennych form drzew leśnych (ekotypów); 7) dostosowanie drzewostanów do siedliska, stosowanie nowoczesnych metod gospodarki, np. uprawa lasów wielogatunkowych i wielopiętrowych jako odpornych, oraz uprawa w monokulturach krótkotrwałych plantacji drzew szybko rosnących; 8) racjonalna chemizacja środowiska leśnego; 9) rozwój produkcji ubocznych użytków leśnych.
Terminem leśnictwo określa się też leśną jednostkę gospodarczo-administracyjną wchodzącą w skład nadleśnictwa (niekiedy samodzielna), obejmującą zwykle obszar 1000–3000 ha, kierowaną przez leśniczego; na terenie leśnictwa prowadzi się prace związane z pielęgnowaniem, ochroną, wyrębem i odnowieniem lasu.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Szkółka leśna w Podlaskiem fot. M. Kamińska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia