drzewo

drzewo,

bot. wieloletnia, zdrewniała roślina lądowa (forma życiowa roślin wieloletnich) składająca się z pnia i korony (system bocznych pędów zwanych gałęziami) lub z kłodziny zakończonej pękiem dużych liści (u palm, drzewiastych paproci i cykasów).

Pokrój drzewa jest cechą gatunkową, zależy jednak także od warunków ekologicznych jego wzrostu; drzewa występują głównie wśród roślin nagonasiennych iglastych (drzewa iglaste) i okrytonasiennych dwuliściennych (drzewa liściaste); są też drzewiaste tropikalne paprocie, sagowce, nieliczne jednoliścienne (palmy) i in.; główną część masy drzewa stanowi wtórne drewno; długowieczność i wysokość drzewa jest różna u różnych gatunków; maksymalna przeciętna wysokość jaką drzewa osiągają przekracza 100 m (mamutowiec, eukaliptus, sekwoja, daglezja), w polskiej florze — jodła (do 60 m) i modrzew (do 50 m); najstarszym drzewem na świecie jest sosna oścista z Kalifornii (4600–5000 lat), w Polsce — cis w Henrykowie Lubańskim (1260 lat); nauką o drzewach jest dendrologia.

Akacja w wiosce Masajów (Kenia)