hydratacja
 
Encyklopedia PWN
hydratacja
[gr.],
uwodnienie,
przyłączanie cząsteczek wody do cząsteczek innych substancji lub do jonów, przebiegające w wyniku oddziaływań międzycząsteczkokwych lub tworzenia wiązań chemicznych.
1) Hydratacja może zachodzić wskutek elektrostat. przyciągania dipolowych cząsteczek wody przez jony w wodnych roztworach elektrolitów (szczególny przypadek solwatacji); hydratacji ulegają też cząstki koloidowe (np. białek, w układach biol. odpowiednie uwodnienie komórki zapewnia prawidłowy przebieg procesów życiowych); często w wyniku hydratacji powstają hydraty; hydratacja ma duże znaczenie w zachodzących w przyrodzie procesach tworzenia się i wietrzenia skał; jest wykorzystywana w technice, np. w budownictwie (tężenie gipsu i cementu). 2) W wyniku hydratacji będącej chem. reakcją przyłączania (wiązania) cząsteczek wody tworzy się nowy związek chemiczny, np. reakcje tlenków niemetali z wodą prowadzą do powstania kwasów; w chemii org. reakcje przyłączania nazywa się addycją, np. addycja wody do alkenów prowadzi do powstania alkoholi; reakcję addycji wykorzystuje się w syntezie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia