hydraty

hydraty

[gr.],

połączenia chem., zw. niekiedy wodzianami, zawierające wodę w postaci oddzielnych cząsteczek; często są spotykane sole (tzw. sole uwodnione), które w stanie krystalicznym zawierają związaną wodę;

cząsteczki wody zajmują luki w sieci krystal. soli uwodnionych; woda związana w hydratach nosi nazwę wody krystalizacyjnej; takie h. ulegają rozpadowi podczas rozpuszczania kryształów; cząsteczki wody mogą też wiązać się z jonem metalu koordynacyjnie (akwakompleksy); w niektórych solach spotyka się wodę związaną krystalizacyjnie i koordynacyjnie, np. w pięciowodnym siarczanie miedzi(II) 4 cząsteczki wody są związane inaczej niż piąta: [Cu(H₂O)₄]SO₄ · H₂O; ta sama substancja może tworzyć kilka hydratów, np. węglan sodu tworzy hydraty: jednowodny Na₂CO₃ · H₂O, siedmiowodny Na₂CO₃ · 7H₂O i dziesięciowodny Na₂CO₃ · 10H₂O; hydraty tworzą się podczas krystalizacji z roztworów wodnych lub w wyniku pochłonięcia wody przez niektóre substancje higroskopijne; ogrzewane tracą wodę, przechodząc w hydraty mniej uwodnione lub substancje bezwodne.