rozpuszczanie

rozpuszczanie,

proces fiz. powstawania jednorodnej mieszaniny 2- lub więcej składnikowej (tj. roztworu), składającej się z substancji rozpuszczonej i rozpuszczalnika, zwykle występującego w nadmiarze;

substancje rozpuszczane i rozpuszczalniki mogą mieć ten sam stan skupienia (np. rozpuszczanie cieczy w cieczy — czyli mieszanie się cieczy) lub też różne stany skupienia (np. rozpuszczanie gazów i ciał stałych w cieczach, rozpuszczanie gazów w ciele stałym). Ilość danej substancji rozpuszczającej się w danym rozpuszczalniku zależy od ciśnienia i temperatury — zwykle rośnie z ich wzrostem; maks. ilość substancji, którą można rozpuścić w danym rozpuszczalniku w określonych warunkach fiz. jest zw. rozpuszczalnością; gdy składniki mieszaniny rozpuszczają się (mieszają) w dowolnych ilościach, mówi się o rozpuszczalności (mieszalności) nieograniczonej. Proces rozpuszczania można przyspieszyć przez mieszanie układu oraz przez zwiększenie powierzchni kontaktu między substancją rozpuszczaną a rozpuszczalnikiem, np. przepuszczanie rozpuszczanego gazu w postaci pęcherzyków przez ciecz, rozdrobnienie ciała stałego rozpuszczanego w cieczy. Rozpuszczaniu towarzyszą efekty cieplne (tzw. ciepło rozpuszczania) charakterystyczne dla danego układu.