rozpuszczalnik

rozpuszczalnik,

substancja, zwykle ciekła, zdolna do rozpuszczania innych substancji, czyli tworzenia z nimi układów jednorodnych;

w układzie takim (roztwór) r. znajduje się w nadmiarze w stosunku do substancji rozpuszczonych; dobór właściwego rozpuszczalnika zależy od rodzaju substancji rozpuszczanej; zgodnie ze starą zasadą — podobne rozpuszcza podobne, rozpuszczalnikami substancji polarnych są rozpuszczalniki polarne (o dużej wartości przenikalności elektr., np. woda, kwasy), substancji niepolarnych — rozpuszczalniki niepolarne (np. węglowodory). Dobór r. odgrywa istotną rolę w badaniach laboratoryjnych oraz w procesach przem. (jak ekstrakcja, wytrącanie i rozpuszczanie, flotacja, lakiernictwo).