fenole
 
Encyklopedia PWN
fenole,
związki organiczne, mono-, di- i polihydroksylowe pochodne benzenu oraz alkilobenzenów, których cząsteczki zawierają grupy hydroksylowe (–OH) związane z atomem węgla pierścienia benzenowego;
rozróżnia się fenole mono-, di- i polihydroksylowe:
Najprostszym przedstawicielem jest fenol; hydroksylowe pochodne toluenu i ksylenu są zwane odpowiednio — krezolami i ksylenolami, a naftalenu naftolami; fenole występują w smole węglowej, niektóre fenole i ich etery (np. anetol, tymol, wanilina) są składnikami olejków eterycznych; czyste fenole są bezbarwnymi ciałami stałymi lub cieczami; łatwo się utleniają, przechodząc w substancje barwne; tworzą estry i etery; wykazują właściwości słabych kwasów — z roztworami wodorotlenków tworzą sole zwane fenolanami, ulegają reakcjom charakterystycznym dla węglowodorów aromatycznych: bromowaniu, nitrowaniu, sulfonowaniu, alkilowaniu (substytucja) oraz reakcjom specyficznym, np. reakcjom sprzęgania ze związkami diazoniowymi; stosowane w syntezie organicznej, również jako silne środki dezynfekcyjne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia