bisfenole

bisfenole,

związki org. o wzorze ogólnym

.

Najważniejszy jest bisfenol A, dian, 2,2-di(p-hydroksyfenylo)propan (R¹, R² = CH₃); ciało stałe, słabo rozpuszczalne w wodzie, dobrze w roztworach wodorotlenków litowców, acetonie, alkoholu etylowym; temperatura topnienia 156°C, temperatura wrzenia 220°C (pod ciśnieniem 5 hPa); wytwarzany na skalę przem. przez kondensację fenolu z acetonem w obecności katalizatorów o charakterze kwaśnym (np. stężony kwas solny, kwas siarkowy); stosowany do produkcji żywic epoksydowych, poliestrów (gł. poliwęglanów) oraz jako antyutleniacz do środków spoż. i kosmetyków.