żywice epoksydowe

żywice epoksydowe,

utwardzalne żywice syntetyczne o cząsteczkach zawierających 2 lub więcej grup epoksydowych (oksiranowych, oksacyklopropanowych);

gęste ciecze lub topliwe ciała stałe; otrzymywane przez kondensację epichlorohydryny z fenolami polihydroksylowymi lub innymi związkami zawierającymi reaktywny atom wodoru (najczęściej z bisfenolem A) oraz w wyniku epoksydowania nienasyconych związków alifatycznych lub cykloalifatycznych; ulegają utwardzeniu w wyniku nieodwracalnego sieciowania w wysokich temperaturach lub w temperaturze pokojowej pod wpływem czynników chem.; utwardzone żywice epoksydowe są nietopliwe i nierozpuszczalne, odznaczają się dużą wytrzymałością mech., dobrymi właściwościami elektroizolacyjnymi, adhezją, zwłaszcza do metali i tworzyw ceramicznych, odpornością chem. i wytrzymałością cieplną; żywice epoksydowe stosuje się jako kleje do metali, materiały elektroizolacyjne w elektrotechnice i elektronice, kompozycje lane (budownictwo, elektrotechnika), kompozyty (laminaty) konstrukcyjne i elektroizolacyjne, tłoczywa, pianki oraz powłoki antykorozyjne (farby proszkowe, lakiery do puszek konserwowych, antykorozyjne o małej zawartości stałych rozpuszczalników, bezrozpuszczalnikowe i wodnoemulsyjne). Ż.e. w Polsce są produkowane pod nazwą epidian.