elektroujemność

elektroujemność, zw. niekiedy elektronegatywnością,

miara zdolności atomów w cząsteczkach związków chemicznych do przyciągania elektronów;

im większa jest wartość elektroujemności tym większa zdolność atomów do przyciągania elektronów; aby stworzyć skalę e. pierwiastków należy dla jednego z nich przyjąć umowną wartość e. i na tej podstawie wyznaczyć e. innych pierwiastków; za podstawę do obliczeń e. innych pierwiastków L.C. Pauling przyjął wartość e. wodoru za równą 2,1; wg Paulinga największą elektroujemność ma fluor (E = 4), najmniejszą — cez i frans (E = 0,7); pierwiastki o dużej wartości elektroujemności są nazywane pierwiastkami elektroujemnymi, o małej — elektrododatnimi; im większa różnica elektroujemności atomów tworzących cząsteczkę danego związku chem., tym większa trwałość związku.