ekstrakcja
 
Encyklopedia PWN
ekstrakcja
[łac. extractio ‘wyciągnięcie’, ‘wyjęcie’],
techn. chemiczna metoda wyodrębniania określonych składników z mieszanin ciekłych lub stałych za pomocą odpowiednio dobranych, selektywnych rozpuszczalników (o różnej zdolności rozpuszczania poszczególnych składników lub określonych ich grup);
roztwór wyekstrahowanego składnika nosi nazwę ekstraktu, pozostałość poekstrakcyjna — rafinatu, a użyty rozpuszczalnik — ekstrahentu. Warunkiem ekstrakcji jest ograniczona wzajemna rozpuszczalność ekstraktu i rafinatu, a więc występowanie 2 faz umożliwiających ich mechaniczne oddzielenie po zakończeniu procesu. Ekstrakcja jest szeroko stosowana w różnych gałęziach przemysłu oraz w praktyce laboratoryjnej w celu: 1) wyodrębnienia z surowca (mieszaniny wyjściowej) składnika pożądanego; 2) usunięcia składnika zanieczyszczającego; 3) rozdzielenia ciekłej mieszaniny na pewne grupy związków. Podczas procesów ekstrakcyjnych nie zachodzą na ogół żadne przemiany chemiczne; ekstrakcja jest oparta na procesach fizycznych, w których istotną rolę odgrywa dyfuzja. Ekstrakcję przeprowadza się w aparatach, zwanych ekstraktorami. Ekstrakcję ciekłego surowca (surówki) można prowadzić przez np. jednorazowe wymieszanie surówki z ekstrahentem, a następnie rozdzielenie (np. w odstojniku) ekstraktu od rafinatu; taka ekstrakcja nosi nazwę jednostopniowej. W przemyśle na ogół stosuje się ekstrakcję wielostopniową, prowadzoną w baterii ekstraktorów, w taki sposób, że ekstrakt i surowiec stykają się w przeciwprądzie. Ekstrakcja mieszanin, w których występują składniki stałe, jest zwana ługowaniem.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia