ekstraktorami

Encyklopedia PWN

aparat wieżowy, bębnowy lub korytowy, do ekstrakcji ciągłej (wydobywania) cukru z krajanki buraków cukrowych, przy użyciu gorącej wody.
ekstrakcja
[łac. extractio ‘wyciągnięcie’, ‘wyjęcie’],
techn. chemiczna metoda wyodrębniania określonych składników z mieszanin ciekłych lub stałych za pomocą odpowiednio dobranych, selektywnych rozpuszczalników (o różnej zdolności rozpuszczania poszczególnych składników lub określonych ich grup);
dyfuzor, ekstraktor cukrowniczy,
w technologii cukrowniczej aparat do wydobywania soku komórkowego z buraków cukrowych, przy użyciu gorącej wody.
chem. urządzenie, w którym odbywa się wymiana składników między 2 czynnikami zgodnie z ogólnymi zasadami przenoszenia masy (transportu procesy);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia