anizotropia
 
Encyklopedia PWN
anizotropia
[gr. ánisos ‘nierówny’, trópos ‘zwrot’, ‘kierunek’],
zależność właściwości fizycznych ciała od kierunku, w którym się je bada;
występuje głównie w kryształach i dotyczy m.in. przewodnictwa elektrycznego i cieplnego, łupliwości, właściwości optycznych; anizotropia optyczna dotyczy głównie zależności prędkości rozchodzenia się światła w ośrodku od kierunku (dwójłomność); anizotropia optyczna wymuszona powstaje w ośrodkach izotropowych (izotropia), np. cieczach, pod działaniem zewnętrznych pól elektrycznych (Kerra zjawiska) lub magnetycznych (Cottona–Moutona zjawisko, Voigta zjawisko), a także ultradźwięków. Ciała wykazujące anizotropię jednych właściwości fizycznych, np. sprężystych, mogą nie wykazywać anizotropii innych właściwości, np. optycznych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia