anizotropia optyczna

Encyklopedia PWN

cecha ośrodka polegająca na zależności jego właściwości opt. od kierunku;
anizotropia
[gr. ánisos ‘nierówny’, trópos ‘zwrot’, ‘kierunek’],
zależność właściwości fizycznych ciała od kierunku, w którym się je bada;
kryształ ciekły, ciecz anizotropowa, faza mezomorficzna,
stan skupienia pośredni między cieczą zwykłą (izotropową) a zwykłym kryształem;
izotropia
[gr. ísos ‘równy’, trópos ‘zwrot’, ‘obrót’],
cecha ciał, polegająca na tym, że ich właściwości fizyczne (np. przewodnictwo cieplne i elektryczne, rozszerzalność cieplna, właściwości optyczne) są we wszystkich kierunkach w ciele jednakowe;
fiz. rozdwojenie promieniowania świetlnego przechodzącego przez ośrodek optycznie anizotropowy (anizotropia optyczna);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia