Socjalistyczna Międzynarodówka Robotnicza (SMR), niem. Sozialistischer Arbeiter Internationale,
niem. międzynar. organizacja partii socjalist. i socjaldemokr., utworzona V 1923 w Hamburgu w wyniku połączenia Międzynarodówki II (wznowiła działalność 1919 po przerwie wojennej) i Międzynar. Wspólnoty Pracy Partii Socjalistycznych (tzw. Międzynarodówka 2 1/2);
Socjalistyczna Międzynarodówka Robotnicza
Encyklopedia PWN
ostatecznym jej celem było zastąpienie kapitalizmu socjalizmem metodami demokr.-parlamentarnymi; dążyła do wprowadzenia tzw. demokracji gosp. — wspólne zarządzanie przedsiębiorstwami przez przedsiębiorców, pracowników, państwo i konsumentów; broniła socjalnych praw pracowników najemnych (8-godzinny dzień pracy, walka z bezrobociem), przeciwstawiała się zaostrzaniu konfliktów między narodami i imperialistycznej polityce państw (negatywnie oceniała wersalski traktat pokojowy); przeciwstawiała się faszyzmowi, militaryzmowi i kolonializmowi; odrzucała współpracę z komunistami; siedziba władz: Londyn, od 1926 Zurych, od 1936 Bruksela; kolejni przewodniczący: A. Henderson, T.C. Cramp, E. Vandervelde, L. Broukére, J.W. Albarda, C.J. Huysmans; w jej skład wchodziło ponad 40 partii (ok. 7 mln czł.), m.in. bryt. Partia Pracy, Socjaldemokr. Partia Niemiec, fr. Partia Socjalist., Socjaldemokr. Partia Austrii, PPS, Bund; SMR współpracowała z Międzynarodową Federacją Związków Zawodowych oraz Socjalist. Międzynarodówką Młodzieży; V 1940 po wkroczeniu wojsk niem. do Belgii zakończyła działalność, formalnie rozwiązana XI 1946; jej tradycje kontynuuje Międzynarodówka Socjalistyczna.
