Iran. Środki przekazu
 
Encyklopedia PWN
Iran. Środki przekazu.
Prasa. Wśród dzienników najwyższe nakłady osiągają: „Ettelaat” ['wiadomości'], dziennik wieczorny, zał. 1925, ukazujący się w języku perskim w Teheranie — 500 tys. egz. (1994) oraz „Kajchan” ['wszechświat'], dziennik wieczorny, zał. 1942, ukazujący się w języku perskim w Teheranie 350 tys. (1994) oraz od 1950 w języku farsi, od 1980 po arab., a od 1984 także po turecku. Wśród czasopism najwyższy nakład osiąga sport. tyg. „Donaj-e Warzesz”, ukazujący się w Teheranie — 200 tys. (1994); „Ettelaat Haftegi” ['nowiny tygodniowe'], zał. 1941 w Teheranie, wyd. w języku perskim — 150 tys. (1994) oraz tyg. dla kobiet „Zan-e Ruz” ['kobieta dziś'], zał. 1964 w Teheranie, wyd. w języku perskim — ponad 100 tys. (1994). Agencja prasowa: Islamic Republic News Agency (IRNA), zał. 1936 w Teheranie p.n. „Pars News Agency” (PANA), obecna nazwa od 1982.
Radio i telewizja. Radiem i telewizją zarządza rządowa agenda Islamic Republic of Iran Broadcasting (IRIB). Radio nadaje 3 programy ogólnokrajowe: program 1 i 2 oraz 3, zw. Radio Koran, które obejmują swym zasięgiem całą Europę, Azję, Afrykę i część USA. Audycje dla zagranicy są nadawane w językach: ang., fr., tur., niem., hiszp., arab., urdu, paszto, ormiańskim, ros. i kurdyjskim. Działają też 2 ogólnokrajowe programy telew. oraz 28 lokalnych stacji telewizyjnych. Programy kolorowe są nadawane w systemie B/Secam.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia