Iran. Ludność
 
Encyklopedia PWN
Iran. Ludność.
Kraj wielonarodowościowy. Ludność Iranu posługuje się językami z grupy języków irańskich i tur.; do grupy językowej irańskiej należą: Persowie (ok. 51% mieszk., skupieni gł. w środkowo-zachodniej i południowej części kraju), Kurdowie (7%, gł. na zachodzie), Gilanie i Mazandaranie (wybrzeże M. Kaspijskiego) oraz Lurowie i Bachtiarzy (na południowym zachodzie), Beludżowie (na południowym wschodzie, w Beludżystanie); do grupy językowej tur. należą Azerbejdżanie (13 mln, północno-zachodnia część kraju), Turkmeni (na północy); na wybrzeżu Zat. Perskiej zamieszkują Arabowie. Islam (religia państw.) wyznaje 99% ludności (szyici, gł. należący do ugrupowania imamitów isna aszarijja, sunnici — 5,7%), pozostali to chrześcijanie, żydzi i zaratusztrianie. Przyrost naturalny 11,4‰ (2006); społeczeństwo młode, 26% ludności w wieku do 14 lat; przeciętna długość trwania życia — 69 lat dla mężczyzn i 72 lata dla kobiet. Średnia gęstość zaludnienia 40 mieszk. na km2; większość ludności zamieszkuje północno-zachodnią i południowo-zachodnią część kraju, wnętrze Wyż. Irańskiej jest praktycznie bezludne; ok. 10% ludności Iranu stanowią koczownicy i półkoczownicy; 66,7% Irańczyków mieszka w miastach (1996); gł. m.: Teheran, Meszhed, Isfahan, Tebriz, Sziraz, Ahwaz, Kom. W usługach pracuje 45% ludności zawodowo czynnej, w rolnictwie — 30%, w przemyśle — pozostała część (2001).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Teheran, meczet grobowy Chomejniego (Iran)fot. E. i K. Dębniccy/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia