Holandia. Muzyka
 
Encyklopedia PWN
Holandia. Muzyka.
Początki muzyki hol. w ścisłym znaczeniu wiążą się z uzyskaniem przez Niderlandy niepodległości (1581); z okresu wcześniejszego są znane pieśni minnesingerów (Jan I z Brabancji, Hendrik van Veldeke), meistersingerów (rederykersów), pieśni rel., psalmy do świeckich melodii, pieśni patriotyczne, satyr.; ok. 1600 działał wybitny kompozytor i organista J.P. Sweelinck, następnie A. van Noordt. Po okresie stagnacji w kulturze muz. rozkwit muzyki hol. przypadł na XIX i XX w.; 1826 powstało konserwatorium w Hadze, 1888 — sławna orkiestra Concertgebouw w Amsterdamie; kompozytorzy: J. Verhulst (pod wpływem romantyzmu niem.), A. Diepenbrock (utwory wok.), B. Zweers, J. Wagenaar, założyciel szkoły nar.; także J. van Gilse, C. Dopper, W. Pijper, który wywarł duży wpływ na kompozytorów hol. Współcześnie tworzą: H. Badings, K. van Baaren, R. Escher, H. Henkemans, L. Orthel, W. Paap, M. Flothuis, T. de Leeuw, H. Kox i in. Od 1948 są organizowane festiwale Holland Festival (m.in. w Amsterdamie, Hadze); działają fundacje propagujące twórczość rodzimą (Donemus, zał. 1947) i muzykę współcz. (Gaudeamus, zał. 1945 przez W. Maasa).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia