Holandia. Polonia i Polacy
 
Encyklopedia PWN
Holandia. Polonia i Polacy.
Po 1658 przybyła do Holandii grupa braci polskich i osiedliła się w Amsterdamie. Na przeł. XIX i XX w. trafiła do Holandii fala emigracji zarobkowej ze Śląska i Wielkopolski, 1908 — ok. 200 rodzin pol. z Westfalii; powstały pierwsze skupiska polonijne w zagłębiu węglowym w Limburgii; 1918 w Holandii było ok. 2 tys. Polaków, część wróciła do Polski; od 1920 zaczęły przybywać nowe grupy Polaków; 1939 było ich ok. 4,3 tys.; w czasie II wojny światowej Polacy uczestniczyli w hol. ruchu oporu; w walkach o wyzwolenie Holandii brały udział jednostki pol.; 1944 walczyła pod Arnhem Samodzielna Brygada Spadochronowa, a 1 Dywizja Pancerna wyzwoliła m.in. Axel, Bredę, Hulst; po wojnie wielu Polaków pozostało w Holandii; Polonię hol. szacuje się na 12–14 tys. osób; najliczniejszymi skupiskami starej emigracji są: Limburgia (Brunssum, Heerlen), Brabancja (Breda, Eindhoven, Tilburg) oraz m.: Rotterdam, Amsterdam, Haga, Utrecht. Polonia hol. jest rozproszona terytorialnie (poza Limburgią i Bredą) oraz zróżnicowana politycznie i organizacyjnie; dużą rolę w utrzymaniu łączności i polskości odgrywa duchowieństwo polonijne. Najstarszą pol. organizacją jest działające od 1910 wśród górników Limburgii Tow. „Jedność”; poza tym działają m.in. Zjednoczenie Katol.-Polskich Tow. w Limburgii (9 organizacji), Rada Niepodl. Organizacji Polonijnych (4 stowarzyszenia), Pol. Tow. Katolickie, Stow. Pol. Kombatantów; nowa emigracja zrzesza się w Stow. Kult. „Polonia” (zał. 1988). Działają ponadto pol. szkółki, zespoły folklorystyczne, kluby sport., teatr; centrum kultury polonijnej mieści się w Domu Pol. w Brunssum; działalnością sport. zajmuje się Pol. Kom. Olimpijski; w środowiskach pol.-hol. działają: Pol.-Niderlandzkie Stow. Kulturalne i Stow. „Oleandry”.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia