Brygada Spadochronowa
 
Encyklopedia PWN
Brygada Spadochronowa, właśc. I Samodzielna Brygada Spadochronowa,
jednostka Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie; formowana od 12 X 1941 w Szkocji z kadr IV brygady kadrowej strzelców (żołnierze 4. dywizji piechoty, ewakuowanej z Francji), 1942 otrzymała uzupełnienie ze Środkowego Wschodu;
liczyła 2200 żołnierzy, dow. gen. S. Sosabowski (do XII 1944), podpułkownik S. Jachnik, podpułkownik A. Rawicz-Szczerbo (od III 1945); 1944, pod naciskiem dowództwa bryt., wzięła udział w operacji powietrzno-desantowej, która połączona z natarciem dywizji pancernych („Market-Garden”) miała otworzyć aliantom drogę do Niemiec; Brygada walczyła pod Arnhem, straciła 23% swego stanu; po kapitulacji Niemiec w składzie bryt. wojsk okupacyjnych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia