Generalny Plan Wschodni
 
Encyklopedia PWN
Generalny Plan Wschodni, Generalplan Ost,
plan osadnictwa germańskiego na terenach położonych na wschód od granicy Niemiec sprzed 1939;
oprac. 1941 w Gł. Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy. Generalny Plan Wschodni zakładał, że w ciągu 20 lat z 45–60 mln mieszk. tych terenów (5–6 mln Żydów) będzie wyniszczonych i wysiedlonych 30–50 mln osób (w tym 85% wszystkich Polaków — 20 mln), pozostałe osoby planowano przeznaczyć do niewolniczej pracy, niewielka zaś liczba osób podlegałaby germanizacji. Na terenach kolonizowanych planowano osiedlenie w pierwszych 10 latach 4 mln kolonistów niem., później jeszcze 6 mln. Na ziemiach pol. władze III Rzeszy już od 1939 prowadziły akcję kolonizacyjno-germanizacyjną na tzw. obszarach wcielonych do Rzeszy, gł. w Wielkopolsce i na Pomorzu, 1942–43 na Zamojszczyźnie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia