złączem
Encyklopedia PWN
fizyk;
dział technologii obejmujący procesy łączenia metali i stopów oraz tworzyw sztucznych w wyniku skoncentrowanego doprowadzenia ciepła do miejsca, gdzie ma powstać złącze, i wytworzenie spoiny, zgrzeiny lub lutowiny.
spawanie polegające na stapianiu obszaru styku strumieniem plazmy (o temp. ok. 20 tys. °C), wytworzonym w palniku plazmowym;
warstwa zestalonego lub utwardzonego kleju znajdująca się między elementami klejonymi, związana z ich powierzchnią siłami adhezji i wykazująca spójność wewn. (kohezję), podstawowa część złącza klejowego.
szereg krótkich spoin wykonanych w pewnych odstępach i tworzących jedno złącze.
