złączem

Encyklopedia PWN

elektron
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’],
cząstka elementarna o masie me = 0,510 998 902(21) MeV/c2 (9,109 381 88(72) · 10–31 kg) i ładunku elektrycznym e = −1,602 176 462(63) · 10–19 C, występująca w 2 stanach ładunkowych: jako ujemny — negaton, i dodatni — pozyton;
emiter
[ang. < łac.],
elektron. jedna z elektrod w tranzystorze bipolarnym;
fernico
[łac. fer(rum) ‘żelazo’, ni(ccolum) ‘nikiel’, co(baltum) ‘kobalt’],
stop żelaza, zawierający 29% niklu, 17,2% kobaltu, 0,02% węgla, 0,5% manganu, 0,2% krzemu, do przeróbki plastycznej;
zjawiska elektr. zachodzące w ciałach pod wpływem padającego na nie promieniowania elektromagnetycznego (z zakresu opt.);
tyrystor, w którym przełączenie ze stanu blokowania w stan przewodzenia zachodzi pod wpływem promieniowania elektromagnetycznego (w zakresie widzialnym i podczerwieni).
hydrant
[gr.],
urządzenie w sieci wodociągowej zaopatrzone w zawór i złącze do węża;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia