zmarły
Encyklopedia PWN
ekon. nazwa instytucji Skarbu Państwa w krajach arabskich, funkcjonująca w takim znaczeniu od czasów panowania 2. kalifa Umara Ibn al-Chattaba.
politeistyczna religia indoeur. ludu osiadłego w czasach hist. nad południowo-wschodnimi brzegami Morza Bałtyckiego, między Wisłą a Dźwiną (przodków współcz. Litwinów i Łotyszy oraz wymarłych już Prusów i Jadźwingów).
Berzelius 
, ur. 20 VIII 1779, Väversunda k. Linköping, zm. 7 VIII 1848, Sztokholm,
chemik szwedzki.
[bärsẹliüs]
Jöns Jacob von , ur. 20 VIII 1779, Väversunda k. Linköping, zm. 7 VIII 1848, Sztokholm,
bhuta
w religijno-filozoficznej myśli hinduskiej gruby (niesubtelny) element świata fizycznego, żywioł.
[sanskr. bhūta ‘powstały’, ‘były’],
archeol. kultura rozwijająca się w X–XII w. na terenie Panonii, Słowacji, Siedmiogrodu oraz w widłach Dunaju i Sawy;
