zmarły
Encyklopedia PWN
cmentarz
teren wydzielony do grzebania zmarłych w grobach pojedynczych lub zbiorowych, także do przechowywania prochów po ich kremacji;
[łac. coemeterium < gr. koimētḗrion ‘miejsce spoczynku’],
miejsce pochówku żołnierzy poległych w walkach i bitwach wojennych oraz ofiar terroru;
stanowisko archeol. w północno-wschodniej Nigerii, w okolicach jez. Czad.
szeroka kategoria niematerialnych bytów pozaświatowych znanych większości religii;
u ludów słowiańskich i bałtyckich (głównie na Białorusi i Litwie) uroczystość ku czci zmarłych, obchodzona 2 razy w roku: na wiosnę i na jesieni;
