dziady
 
Encyklopedia PWN
dziady,
u ludów słowiańskich i bałtyckich (głównie na Białorusi i Litwie) uroczystość ku czci zmarłych, obchodzona 2 razy w roku: na wiosnę i na jesieni;
w dziadach przetrwała najbardziej pierwotna forma obrzędów przedchrześcijańskich, jaką była libacja — uczta obrzędowa przeznaczona dla wezwanych i przybywających dusz zmarłych, jednocześnie będąca składaną im ofiarą; składanie darów z jedzenia na grobach, zapalanie ogni, zniczy — to charakterystyczne dla dziadów czynności zwrócone ku „innemu”, pozaziemskiemu światu; po przyjęciu chrześcijaństwa tradycja dziadów stopniowo zanikała, zastąpiona Zaduszkami. Obrzęd dziadów jest tematem II części Dziadów A. Mickiewicza.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia