cmentarz wojenny,
miejsce pochówku żołnierzy poległych w walkach i bitwach wojennych oraz ofiar terroru;
cmentarz wojenny
Encyklopedia PWN
jego usytuowanie jest związane z konkretnym wydarzeniem hist. i z miejscem, na którym ono zaistniało; po rozplanowaniu i pochówku jest cmentarzem zamkniętym, tj. bez dalszych pochówków zmarłych; c.w. odznacza się przeważnie regularnym układem przestrzennym oraz jednolitą formą krzyży lub tablic (c.w. z I wojny świat. pod Verdun, c.w. z II wojny światowej pod Monte Cassino); na c.w. niekiedy są składane zwłoki i prochy żołnierzy różnych narodowości i różnych stron walczących (c.w. z 1915 poległych podczas wielkiej bitwy pod Duklą i Przełęczą Dukielską w Karpatach); często posiada oprawę rzeźbiarsko-arch., ogólny pomnik cmentarny lub mauzoleum; mniejszą formą c.w. jest kwatera wojenna (kwatera grobowa), np. na Powązkowskim Cmentarzu Komunalnym kwatera batalionu „Zośka” AK; c.w. nie należy mylić z cmentarzem wojsk., na którym chowano zmarłych żołnierzy z danego garnizonu lub twierdzy w okresie pokoju.
