zmarły

Encyklopedia PWN

lud afryk. zamieszkujący Burkina Faso i przygraniczne tereny Mali;

[łac. cenotaphium < gr. kenotáphion ‘próżny grób’],

w starożytności pusty grobowiec bez zwłok zmarłego, którego ciała nie odnaleziono lub którego faktyczny grobowiec znajdował się w innym miejscu;

Cerber, Kérberos,

mit. gr. wielogłowy pies strzegący wejścia do świata zmarłych, Hadesu;

Ceres, Cerera,

mit. rzym. bogini italska, uosobienie życiodajnej potęgi ziemi (łac. creo ‘stwarzam’), a jednocześnie bóstwo przyjmujące zmarłych (stąd podziemny ołtarz zmarłych przodków, manów, nosił nazwę mundus Cereris);

Charon,

mit. gr. przewoźnik dusz zmarłych przez rzekę Acheront lub Styks do Hadesu, czyli świata podziemnego;

Chullpa

[cziụjpa],

termin pochodzący z języka aymara, początkowo używany do określania rodzaju pakunku z ciałem zmarłego lub mumii znajdowanych w prekolumbijskich grobach z obszaru płaskowyżów Boliwii i południowego Peru;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>